طراحی و بهینه‌سازی صداگیرهای جدید در تهویه هوای مترو

یکی از بحث‌های اساسی در ایجاد و گسترش شبکه‌های مترو موضوع تهویه مطبوع تونل‌ها و ایستگاه‌های مترو است. عبور هوا از میان این کانال‌ها غالباً با ایجاد صدا همراه است که در صورت عدم کنترل این صدای ایجاد شده، آلودگی صوتی به یک مشکل اساسی برای مسافران و سایر افرادی که در ایستگاه‌های مترو فعالیت می‌کنند، تبدیل می‌شود. هرچند تحقیقات در زمینه کنترل آلودگی و کاهش سروصدا در شبکه‌های مترو با شتاب زیادی در حال انجام است، ولی به دلیل رشد روز افزون در حوزه تولید مواد جاذب صوتی و ابداع روش‌های ترکیبی، به نظر می‌رسد همواره لزوم تحقیقات جدید در این زمینه وجود دارد.

به‌طور‌کلی مسائل آکوستیکی ایستگاه‌های مترو را می‌توان به دو بخش سروصدای تولید شده توسط عوامل داخلی و خارجی تقسیم نمود. از مهمترین عوامل داخلی می‌توان به سروصدای ناشی از حرکت قطار، ترمزها، همهمه مسافران و ... اشاره نمود. از عوامل خارجی می‌توان صدای خارج از ایستگاه‌ها مانند سروصدای اتومبیل‌ها، دمنده‌‌ها و سایر تاسیسات که توسط سامانه‌‌های تهویه مطبوع به داخل ایستگاه هدایت می‌شوند را نام برد.

به کمک شبیه‌سازی با نرم‌افزار فلوئنت می توان نحوه قرارگیری صداگیرها در مقابل دمنده‌ تهویه هوا به همراه حجم مواد مصرفی را مقایسه کرد تا بتوان برای کاهش آلودگی صوتی در یک کانال تهویه از یک طراحی بهینه و جدید استفاده کرد.